Ta rodzina domu Kosteckich z wiadomości podanej Antoniemu Kosteckiemu, legitymującemu się przed Deputacją Wywodową Wileńską, początek bierze z Korony Polskiej. Andrzej,, dziad legitymującego się, w czasie zamieszek wojennych dostał się na Litwę, gdzie ożeniwszy się z JPanną Katarzyną Szwołkunianką [Szwołkun h. Szeliga] spłodził synów: Jerzego, ojca wywodzącego się, i Krzysztofa.1 Tę pewność, mimo zaginięcia dokumentów, podają dwie metryki w odpisach z kancelarii grodzkiej wiłkomirskiej dnia 24 stycznia 1798 r. wydane: Antoni Kostecki, legitymujący się, żonaty z JPanną Antonellą Kozenianką, mieszkał w folwarku Krzywosich w powiecie wiłkomirskim, na arendzie pod WW Rewkowskimi. Miał synów trzech: Jana (lat 27), Antoniego (lat 16) i Józefa (lat 12). Z Krzysztofa, stryja Antoniego, zrodzony był Kajetan. Deputacja Wywodowa Wileńska uznała, że odpisy metryk nie czynią dowodu na szlachectwo.2 Józef Kostecki, syn Antoniego, wywodząc się w dniu 24.08.1820 roku, powoływał się jeszcze na testament spisany w dniu 04.09.1739 roku przez swojego prapradziada – Piotra Kosteckiego. Kosteccy ponownie legitymowali się przed Deputacją Wywodową Wileńską w dniu 30.09.1844 roku, jednak nie uzyskali potwierdzenia swojego szlachectwa, mimo późniejszych odwołań.3


1 Kosteccy byli notowani na Litwie już XVII wieku (Zob. LPHA w Wilnie, sygn. F 604-20-237, Metryki Dekanatu Wileńskiego).
2 Litewskie Państwowe Historyczne Archiwum (LPHA) w Wilnie, sygn. F 391-1-1690, s. 136, Wykaz rodów szlacheckich powiatu wiłkomirskiego z 1795 roku.
3 LPHA w Wilnie, sygn. F 391-1- 401, Dieło o dworjanskom prishożdienii Kostieckich gierba Sliepowron s izobrażieniem 1820-1844; sygn. F 391-4-1461, s. 1-3, Pokoliennaja rospis roda Kostieckich priznannogo opriedielienijami 24.08.1820 i 30.09.1844. Por. A. Boniecki, op. cit., t. XI, s. 348 i S. Uruski, op. cit., t. VII, s. 313.

- Kosteccy herbu własnego Szeliga odmieniony -